Η άνοδος των μπολσεβίκων στην εξουσία

Το" Η άνοδος των μπολσεβίκων στην εξουσία" είναι ένα από τα πιο σημαντικά ιστορικά έργα για τη Ρωσική Επανάσταση. Μετά την επιτυχία της αρχικής του κυκλοφορίας, αυτή η νέα έκδοση σηματοδοτεί την 100ή επέτειο μιας από τις πιο εκρηκτικές και ανατρεπτικές στιγμές της σύγχρονης εποχής.
Κατά τους μήνες μετά την κατάρρευση του τσαρικού καθεστώτος στη ρημαγμένη από τον πόλεμο Ρωσία, το μπολσεβίκικο κόμμα αναδύθηκε από το περιθώριο και έφτασε στην ανατροπή της Προσωρινής Κυβέρνησης και την εγκαθίδρυση της πρώτης κομουνιστικής κυβέρνησης στον κόσμο. Σε αυτήν την καθηλωτική περιγραφή, ο Αλεξάντερ Ραμπίνοβιτς ανατρέπει τον σοβιετικό μύθο ότι ο θρίαμβος του κόμματος στην Οκτωβριανή Επανάσταση ήταν αναπόφευκτος. Ερευνώντας τις μεταβαλλόμενες συνθήκες και τις μεταβαλλόμενες διαθέσεις των εργατών, των στρατιωτών και των ναυτών του Στόλου της Βαλτικής, στην Πετρούπολη, το κλασικό έργο του Ραμπίνοβιτς αποκαλύπτει τον κρίσιμο κρίκο ανάμεσα στις επαναστατικές τακτικές του κόμματος και τις μάζες της Πετρούπολης.

Για τoν συγγραφέα

Ο Alexander Rabinowitch είναι καθηγητής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Ιντιάνα, από το 1968. Από το 2013 είναι ερευνητής της Ιστορίας, συνδεδεμένος με το Πανεπιστήμιο της Πετρούπολης και τη Ρωσική Ακαδημία Επιστημών. Θεωρείται διεθνώς ως καθοριστικός ερευνητής στην ιστορία των μπολσεβίκων, της Ρωσικής Επανάστασης του 1917 και του εμφυλίου πολέμου.

Από την πρόλογο του βιβλίου

[…] Το βιβλίο του Αλεξάντερ Ραµπίνοβιτς, The Bolsheviks Come to Power, είναι µια συστηµατική εξιστόρηση των επαναστατικών γεγονότων στην Πετρούπολη των τελευταίων µηνών του 1917. Αυτή η καταλυτική µελέτη της κίνησης των µαζών αλλά και της πραγµατικής, πολυτάραχης εσωτερικής ζωής στο κόµµα των µπολσεβίκων αποδεικνύει τέσσερις βασικούς ισχυρισµούς:

α) Ότι ο πραγµατικός «κινητήρας» της επανάστασης στην Πετρούπολη – την πόλη που υπήρξε καθοριστική για τη Ρωσία – ήταν οι εργάτες, οι αγρότες (µε την ένστολη µορφή των στρατιωτών) και οι ναύτες του στόλου της Βαλτικής.

β) Ότι η βασική «αρετή» του κόµµατος των µπολσεβίκων ήταν το πρόγραµµα, η τακτική και η ανειρήνευτη αντίθεση µε τον πόλεµο. Αυτά τα στοιχεία επέτρεψαν στους µπολσεβίκους και στον Λένιν να ταυτιστούν µε τις εργατικές και λαϊκές µάζες και να τις οδηγήσουν στη νίκη απέναντι στην Προσωρινή Κυβέρνηση, αλλά και απέναντι στις συµβιβαστικές ταλαντεύσεις των «µετριοπαθών σοσιαλιστών» που αρχικά είχαν πολλαπλάσια επιρροή µέσα στις µάζες και στα σοβιέτ.

γ) Ότι η ταύτιση µεταξύ των διαθέσεων των µαζών και του κόµµατος των επαναστατών οικοδοµήθηκε µε τον πιο δηµοκρατικό τρόπο: µέσα από µάχες, από πολιτικές µετατοπίσεις, από ανατροπές των διαθέσεων στα σοβιέτ και στους δρόµους, µέσα από µια διαδικασία όπου η κοινωνική πλειοψηφία κέρδισε τη δυνατότητα να κάνει πολιτικές επιλογές, αλλά και την επαναστατική δύναµη για να τις επιβάλει.

δ) Ότι το κόµµα των µπολσεβίκων, για να ανταποκριθεί σε αυτή την πρόκληση της ιστορίας, λειτούργησε στην πραγµατικότητα στον αντίποδα του «συνωµοτικού» και «συγκεντρωτικού» δόγµατος για το κόµµα. Με πλούσια εσωτερική ζωή, µε συγκρούσεις κατά τις οποίες ο Λένιν βρίσκεται όχι σπάνια στη µειοψηφία, µε ανεκτικότητα προς τα στελέχη και τα τµήµατά του που απέκλιναν αλλά µε µια εντυπωσιακή αυτοπειθάρχηση, αυτή των επαναστατών που έχουν πραγµατικά συνδεθεί µε τον πραγµατικό κόσµο.

Σήµερα µια νεότερη γενιά αγωνιστών/ριών βρίσκεται διεθνώς µπροστά στο καθήκον να χτίσει την απάντησή της στο κεντρικό ερώτηµα: πώς µπορούµε να αλλάξουµε τον κόσµο; Το ερώτηµα αυτό τίθεται µε δραµατικό και επείγοντα τρόπο αφού ο καπιταλισµός παραµένει διεθνώς βυθισµένος σε µια κρίση ιστορικών διαστάσεων.

Σε αυτήν τη διαδικασία, το ζήτηµα της στρατηγικής κατεύθυνσης, του «οράµατος» που οφείλει να καθοδηγεί την καθηµερινή δράση ενάντια στην καταπίεση και την εκµετάλλευση, γίνεται καθοριστικής σηµασίας. Γι’ αυτό η συζήτηση για τον Οκτώβρη του 1917, 100 χρόνια µετά, αποκτά άµεση πολιτική σηµασία.

Το βιβλίο του Ραµπίνοβιτς έχει γίνει σηµείο αναφοράς µέσα σε αυτήν τη συζήτηση στους κύκλους της ριζοσπαστικής Αριστεράς διεθνώς. Γιατί δίνει το αξιόπιστο ιστορικό υπόβαθρο για να υποστηριχθεί η εξαγωγή συµπερασµάτων και η διαµόρφωση των αναγκαίων, σύγχρονων πολιτικών και ιδεολογικών κατευθύνσεων.

Ασφαλώς ο Ραµπίνοβιτς έχει τις δικές του απόψεις και προτιµήσεις σε κοµβικά ζητήµατα που απασχολούν όλους τους µαρξιστές που «επιστρέφουν» στη συζήτηση για τη Ρωσική Επανάσταση. Έχει όµως κατορθώσει να «ελέγξει» τον εαυτό του, να δώσει απόλυτη προτεραιότητα στη δουλειά του ιστορικού, που οφείλει µεγάλο σεβασµό στα ίδια τα γεγονότα. Αυτό, νοµίζουµε, είναι το µεγάλο προτέρηµα του βιβλίου που κρατάτε στα χέρια σας. Οι εκδόσεις RedMarks οφείλουν να ευχαριστήσουν τον Φοίβο Αρβανίτη για τη µετάφραση και τη Διονυσία Στεφανοπούλου για την επιµέλεια αυτού του σηµαντικού βιβλίου.